Hard werken is anders dan hoge werkdruk

Leerkrachten zijn aan het woord in een aflevering van De Monitor over de hoge werkdruk in het onderwijs.  Er werden talloze vragen aan de orde gebracht. Is de kwaliteit nog wel gegarandeerd? Wat moet er gebeuren om dit te veranderen? Waarom maak je die schema’s? Heeft het een meerwaarde voor de kinderen? Zorgt het voor beter onderwijs? In deze blog probeer ik leerkrachten te laten inspireren om hard te gaan werken in plaats van een hogere werkdruk te creëren. 

Yes! Mijn groepsplan past op één A4-tje. Oké, ik geef het direct maar toe. Ik ben dol op schema’s, plannen, schrijven en doelen stellen. Alleen raak ik hierbij iedere keer weer mijn zwakke punt: het nakomen van al deze schema’s, plannen, etc.. Een simpel plan om te gaan sparen voor een nieuwe fiets vind ik al knap lastig om vol te houden. Kun je die groepsplannen, handelingsplannen niet vergelijken met goede voornemens? Wees eerlijk. Wie houdt dat vol?

Een goede vraag hierbij komt dan uit de gouden cirkel: WHY? Iedere keer als ik het woordje ‘why’ hoor, zing ik het liedje van het Songfestival (ja, soms ook hardop). Ik vind het belangrijk dat ik het maximale uit de kinderen haal. Ik wil ze ondersteunen en een optimale ontwikkeling bieden, waarbij ze veel plezier ervaren en genieten van de leerprocessen. That’s why! Daarbij is het belangrijk dat ik de kinderen ken, begrijp, zie, ondersteun en nog veel meer. Deze informatie per leerling past niet op één A4-tje. Al die informatie per kind ga ik ook niet opschrijven, want ik zie niet in waarom ik dat zou moeten doen.

Ik sta alleen de ochtenden voor de klas en op de vrijdag mag ik ook in de middag lesgeven. Maar ik hoor regelmatig van mijn collega’s om bijvoorbeeld 16.00 uur: “Ben je er nu nog?”  Ja, ik ben er nog. Want ik heb nu de tijd om gave lessen voor te bereiden. Ik heb nu de tijd om die methode aan de kant te gooien en zelf lessen te ontwerpen. Ik ben nu nog even op school om hard te werken. Straks als ik thuis kom ga ik hardlopen, naar mijn paard, breien of stofzuigen. Maar nu werk ik nog even op school.

Volgens Rob de Haan in de Monitor lukt het op school ook nog wel aardig om hard te werken, je staat op een automatisch piloot. Maar zodra je thuis komt, is het mis. Af en toe ervaar ik dit ook. Sorry Sander. Op school gooi ik al mijn energie in het werken, want ik ben er voor de kinderen, ouders en collega’s. Maar dat doe ik ook bewust, ik ben niet voor niks leerkracht geworden. Als ik thuis kom, heb ik even de tijd nodig om op te laden. Kennen jullie het gevoel dat je telefoon nog maar 1% batterij heeft? Dan ren je naar je oplader en maak je een vreugdesprongetje dat je nog net op tijd bent. Als ik thuis kom, gooi ik mijn jas neer en plof ik op de bank. Netflix aan… Straks ga ik wel stofzuigen.

Zijn dat tekenen voor een burn-out? Is dat hoe hoge werkdruk voelt? Ik weet het niet. Ik denk dat het heel belangrijk is om te zorgen voor elkaar. Jelmer Evers noemde hetzelfde. Wij, leerkrachten, zorgen voor de kinderen. Een hele belangrijke taak! Dus lieve leerkrachten, ik geef jullie bij deze een welverdiend schouderklopje voor al jullie harde werk! Laten we elkaar blijven aanmoedigen, voor elkaar zorgen en plezier hebben in ons vak. Denk na over wat belangrijk is om goed onderwijs te geven.

Beloof me nog één ding. Zorg ervoor dat jij morgen het verschil maakt en dat jij tenminste één iemand een onvergetelijke dag bezorgd! Zet jij het knopje maar om.

Geïnspireerd door:

• De Monitor
  http://www.npo.nl/de-monitor/10-01-2016/KN_1676821
• De gouden cirkel – Simon Sinek
• Fish Philosophy